Naar Huis

Naar Huis

Huilende als een stille dag ga ik naar Huis.

Op die goede dag neem ik afscheid van mijn geliefden.

Zij laten me ongebonden gaan uit het aardse,

met het verlangen om mij later te volgen.

Ik mag weten dat aan de andere kant

mensen wachten, die mij kennen.

Door een open deur ga ik, naar kristal helder Licht.

Opgenomen door een fontein van levend water,

omringd door zuiver paarlen bloemengeur,

door tedere handen op paars fluweel gelegd.

Mijn pleegmoeder is daar en mijn vriendin verwacht mij.

De afscheidspijn en bange dromen zijn voorbij.

Mijn aller liefste reikt mij de hand.

Het zilveren licht van de ochtendster wijst me de weg.

Ik ga gewoon naar Huis.

*******