Voelbaar dichtbij
Posted by Hannie on do 02 feb 2012
Vurig kust de rode zon,
de koele rechte horizon.
Haar rode vuurweg door de zee,
neemt verre gedachten mee.
Aarzelende blote voeten,
willen de gouden weg begroeten.
Het laatste vuur zo hemelhoog,
houdt vol verlangen een betoog.
Golven vermengen eenzame tranen,
het lijkt het laatste amen.
Dan in het hemelsblauw,
grote vleugels, beschermend, trouw.
Avondbries zo vederlicht,
drogen tranen op ‘t gezicht.
Vleugels ruisen golvend zacht,
troostend in hun gouden pracht.
Voor blote voeten daalt er neer,
een glinsterende witte veer.
Voelbaar dichtbij, nergens te zien,
stroom van geluk, een Engel misschien?
Hoog uit die vurig rode lucht,
raak je mij aan, in Vogelvlucht.